bragezañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn bragez hag al lostger -añ.

Verb

bragezañ /braˈɡeːzã/ verb kreñv eeun (displegadur)

1. Gwiskañ gant ur bragoù.
   • Selaouit, kentañ pa dimezfet, kaset din ho pried da vragezañ. — (PIPI 1908, p. 9.).

Gerioù enepster

• divragezañ

Deveradoù

• bragezet

Troidigezhioù

• galleg : culotter ^(fr) , vêtir d'un pantalon ^(fr) , vêtir d'une culotte ^(fr)