bouzarenn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar ger bouzar hag an dibenn-ger -enn

Anv-kadarn

bouzarenn /buˈzɑːrɛn/ benel

  1. Trouz, trouzioù a laka bouzar
    • Er-maez, koulskoude, kantadoù ar beufideg, ar pennglaouiged, ar mouilc'hi-argant hag ar filiped bliv, bodet holl el liorzh, al lec'h nemetañ gant gwez, a-hed levioù ha levioù tro-dro, a oa d' o heul kaniri ha cholori, ur vouzarenn dudius. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 15.)
    • Ar gurun a oa dioutañ ur vouzarenn diehan, ur braouac'h. — (Youenn Drezen, Itron Varia Garmez, Skrid ha Skeudenn, 1941, Al Liamm, 1977, p. 132.)

Troidigezhioù