boutin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-gwan

Derez Furm
Derez-plaen boutin
Derez-uheloc'h boutinoc'h
Derez-uhelañ boutinañ
Derez-estlammiñ boutinat

boutin /butːĩn/

  1. Zo da veur a zen, zo rannet etre meur a zen, a sell ouzh meur a dra ; kumun.
  2. A c'hall kement hini en deus c'hoant, holl dud ur rummad tennañ splet anezhañ ; kumun.

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù