badeziñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar badez hag -iñ.
Meneget er C'hatolikon (badezaff).
Da geñveriañ gant ar verboù bedyddio en kembraeg, bysydhya en kerneveureg (sens identique).

Verb

badeziñ /baˈdeː(z)ĩ/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Lakaat da vezañ kristen dre ar vadeziant.
    • Goude se en em lakaas d'e gelenn war ar relijion gristen, hag e vadezas anezhañ. — (Yann-Vari Perrot, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 132.)
    • Marc'harid a selaoue hag a gomprene he magerez, ha pa deuas skiant dezhi, e c'houlennas bezañ badezet. — (Yann-Vari Perrot, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 518.)
  2. (Dre astenn-ster) Reiñ un anv d'unan bennak pe d'un dra bennak.

Deveradoù

Troidigezhioù

Lakaat da vezañ kristen dre ar vadeziant.