Mont d’an endalc’had

badeziñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn badez hag al lostger -iñ.
Meneget er C'hatolikon (badezaff).
Da geñveriañ gant ar verboù bedyddio en kembraeg, bysydhya en kerneveureg (sens identique).

Verb

Kemmadur Furm
hep badeziñ
dre vlotaat vadeziñ
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat padeziñ
amreizh vadeziñ

badeziñ /ba.ˈdeː(z).ĩ/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : badezet) (displegadur)

  1. Lakaat da vezañ kristen dre ar vadeziant.
    • Goude se en em lakaas d'e gelenn war ar relijion gristen, hag e vadezas anezhañ. — (Yann-Vari Perrot, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 132.)
    • Marc'harid a selaoue hag a gomprene he magerez, ha pa deuas skiant dezhi, e c'houlennas bezañ badezet. — (Yann-Vari Perrot, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 518.)
  2. (Dre astenn-ster) Reiñ un anv d'unan bennak pe d'un dra bennak.

Deveradoù

Troidigezhioù

Lakaat da vezañ kristen dre ar vadeziant.