anvañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn anv hag al lostger -añ.

Verb

anvañ /ˈãnvã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : anvet) (displegadur)

1. Envel
   • Hastet eta hanvan ac'hanon. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto Marvailhou nevez, Saint-Brieuc, 1908, p. 79.)
   • ... Neuze 've red hanva eur mestr, 've gret anean ar « vénérable »... — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto Marvailhou nevez, Saint-Brieuc, 1908, p. 93.)
   • N'houllomp ket o anvan ... — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto Marvailhou nevez, Saint-Brieuc, 1908, p. 107.)

Gerioù heñvelster

• anvout
• envel

Troidigezhioù

• galleg : appeler ^(fr) ; donner un nom ^(fr) (à); nommer ^(fr)
• {{en} : name ^(en)