ankenius

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn anken hag al lostger -ius.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	ankenius
Derez-uheloc'h	ankeniusoc'h
Derez-uhelañ	ankeniusañ
Derez-estlammiñ	ankeniusat

ankenius /ãŋˈkẽnjys/

1. A ro anken .
   • [...], ken kustum ha ma rankent bezañ diouzh an aergelc'h ankenius a blave a-us dimp. — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, p. 36.)
   • Leuniañ a reas an aer sioul betek ar vourc'h ha pelloc'h zoken paneogwir e c'houvezjod diwezhatoc'h e oa bet klevet ar c'hri ankenius-se e koumanant ar Poullfank e-lec'h ma 'z oad o c'horo da enderv. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 54.)

Gerioù enepster

• diankenius

Gwelet ivez

• ken ankenius

Troidigezhioù

1. galleg : angoissant ^(fr)