anaveze

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar anavez-, pennrann ar verb anavezout, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

anaveze /ãn(a)ˈveː(z)e/

1. Furm ar verb anavezout e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
   • Ar Roue Rusi a drugarekaas an den-mañ na anaveze ket [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 43.)
   • Treuzi ar mor a reas hag o veza en em gavet en eur vro bell, e-lec'h ne anaveze kristen-Doue, [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 5.)
   • Leonard a oa, hag o paouez erruout er vro : ne anavee ket c'hoaz holl tud e barroz. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 12.)
   • En 8vet bloavezh e oa eta ha ne ouie ket c'hoazh e rannadurioù, n'anaveze ket an tric'hornioù an eil diouzh egile. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 43.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) connaissait ^(fr) , savait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) reconnaissait ^(fr)