ampartoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan ampart hag an dibenn-ger -oc'h.

Furm anv-gwan

ampartoc'h /ãm.ˈpar.tːɔx/

  1. Derez-uheloc'h an anv-gwan ampart.
  2. Ampartoc'h eget :
    • D'an diwezh, dre studiañ ar yezhadur hag ar geriadurioù, dre lenn gant aked levrioù ar skrivagnerien ampartoc'h egedon, e teuis a-benn da gas va micher war wellaat, [...]. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 274.)
    • Un hudour ampartoc'h egeti ?... — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 178.)
  3. Ampartoc'h evit :
  4. Ampartoc'h-ampartañ : muioc'h-mui ampart.