ambrouge

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ambroug-, pennrann ar verb ambroug, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

ambrouge /ãm.ˈbruː.ɡe/

1. Furm ar verb ambroug e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
   • Bilzig ha Yannig hag o-daou d'ar gêr; ar bôtred all d'o heui, a ambrouge anê a dôliou-mein :
     — Bilzig ! Zilzig ! — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 97.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) accompagnait ^(fr)  ; conduisait ^(fr) (route) ; escortait ^(fr)