Gwaien

Brezhoneg

Etimologiezh

S. o. : Gwaien el lec'hienn vrezhonek geobreizh.bzh.

Anv divoutin

Gwaien /ˈɡwa.jːɛn/

1. Kumun e Bro ar C'hab, e departamant Penn-ar-Bed.
   • Lavaromp c'hoaz, o deus, ouspenn da nebeuta daou c'hant beleg eus an eskopti, gouzanvet epad pevar bloaz, e prizoniou Brest, Gwaien, Kemper, Landerne, Kastel-an-Taro, an dienez, ar yenien hag an naoun zoken. — (Yann-Loeiz Chapalan, Eur Brestad epad an XVIIIet kantved - An den eurus Glaoda Laporte, Moulerez Ru ar C'hastel, 1927, p. 208.)
   • Ma c'hellfe kavout lojeiz du-hont ! E Gwaien n' eus ket tu. — (Youenn Olier, Kanevedenn, Al Liamm, niv. 71, Du - Kerzu 1958, p. 433.)

Deveradoù

• Gwaienad
• Gwaienadez
• Gwaienadezed
• gwaienat
• Gwaieniz

Troidigezhioù

• galleg : Audierne ^(fr)

Gwelet ivez

• Ar pennad « Gwaien » e-barzh Wikipedia
• Stagadenn:Kêrioù ha tud