teued

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus deued gant ur c'hemmadur dre galetaat (d > t)

Furm verb

Kemmadur Furm
hep deued
dre vlotaat zeued
amreizh teued

teued /ˈtøːɛt/

  1. Furm dic'hour ar verb dont en amdremened an doare-disklêriañ
Gwechall e teued war ar vro da duta. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 555.)
Berroc'h-berr e teued da vezañ gant an traouachoù-se dre ma pade ar brezel. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 138.)

Stummoù rannyezhel