penndaoulinañ
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar an anv-kadarn penndaoulin hag al lostger -añ.
Verb
penndaoulinañ /pɛndɔwˈlĩːnã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : penndaoulinet) (displegadur)
- verb gwan Daoulinañ, mont war bennoù an daoulin
- Penndaoulinañ 'reas Yann Arc'hant, en ur c'hrozmolat ; [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 90.)
- verb kreñv eeun Penndaoulinañ ur bragoù : gwriat peñselioù war daoulin ur pezh dilhad
- Ranket em eus penndaoulinañ e vragoù dezhañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 407.)
Troidigezhioù
- galleg : (s')agenouiller (fr)