gouzout hiroc'h
Brezhoneg
Etimologiezh
Verb
gouzout hiroc'h
- Gouzout muioc'h a draoù.
- Ar re o deus c'hoant da c'houzout hirroc'h, a gavo e ti kaer ho farrez ar pez o deus izom. — (Feiz ha Breiz niv. 12, 1865, p. 96a.)
- Teir merc'h en deus, hag ar yaouankañ anezhe, anvet Finettig, he deus studiet levrioù he zad, hag a oar keit pe hiroc'h egetañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 69.)
- Job ha Lom a chomas berr. Ne ouient ket hiroc'h eus istor an teñzor. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 47.)
- [...], rak ne ouie ket hiroc'h egetañ, [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 105.)
- Me n'ouzon ket hirroh. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 218.)
- Divinout a reas Loeiza e ouie ar vaouez-se diwar-benn Klovis hag e gleñved hiroc'h eget ma lavare. — (Roparz Hemon, Ho kervel a rin en noz ha marvailhoù all, Al Liamm, 1970, p. 29.)
- Tostaat a rejont ouzh ar vugale e sell d'o atersiñ evit gouzout hiroc'h. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 28.)
- [...], chom dreist-holl hep klask gouzout hiroc'h — [...]. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 48.)
- Ne ouie ket ar person hiroc'h eget an dud all diwar-benn buhez Kanaam. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 298.)
- — C'hoant gouzout hiroc'h am boa diwar-benn ar sendikad ho peus savet. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 164.)