eor
Neuz
Brezhoneg
- (Anv-kadarn) Eus ar ger henvrezhonek aior, kar d'ar ger angor e kembraeg. Amprestet digant a latin ancora. Gwelet etimologiezh ar ger « ael ».[1]
- (Furm verb) Savet diwar « a- », pennrann ar verb « mont », hag an dibenn-ger « -or » gant ur pebeiladur vogalennek.
Anv-kadarn
eor /ˈewr/ gourel (liester eorioù)
- (Merdeadurezh) Pezh metal pounner dezhañ div loa e penn daou viz hag a daoler en dour evit mirout ouzh ur vag da vont gant red an dour.
- Hennezh 'zo un eor kozh. — (Pêr Denez, Geriadur brezhoneg Douarnenez, levrenn 3, 1984, p. 76.)
- Kentañ porzh e taoljomp eor ennañ a voe Las Palmas. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 89.)
Deveradoù
Troioù-lavar
Gerioù kar dre o ster
Troidigezhioù
- afrikaans : anker (af)
- alamaneg : Anker (de)
- daneg : anker (da)
- esperanteg : ankro (eo)
- faeroeg : akker (fo)
- finneg : ankkuri (fi)
- galleg : ancre (fr)
- gresianeg : άγκυρα (el)
- indonezeg : jangkar (id)
- japaneg : 錨 (ja) (ikari)
- ido : ankro (io)
- islandeg : akkeri (is)
- italianeg : ancora (it)
- katalaneg : àncora (ca)
- kerneveureg : ankor (kw)
- kembraeg : angor (cy)
- laoseg : ສະໝໍ (lo)
- latin : ancora (la)
- nederlandeg : anker (nl)
- papiamento : anker, hankro
- portugaleg : âncora (pt) , ferro (pt)
- roumaneg : ancoră (ro)
- rusianeg : якорь (ru)
- saozneg : anchor (en)
- skoseg : acair (gd)
- sranan : ankra
- spagnoleg : ancla (es) , áncora (es)
- svedeg : ankare (sv)
- tchekeg : kotva (cs)
Furm verb
eor /ˈewr/
Roll an daveoù :