dereje

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dere-, pennrann ar verb dereout, hag an dibenn-ger -je

Furm verb

dereje /deˈreːʒe/

  1. Furm ar verb dereout e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout
[...], ma lâras na dimezje ken biken, nemet kavout a raje unan hag a zereje dezhi en pep tra abidoù eured e wreg kentañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 25.)

Troidigezhioù