dastuman

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dastum-, pennrann ar verb dastum, hag an dibenn-ger -an

Furm verb

dastuman /dasˈtỹmːãn/

  1. Furm ar verb dastum e kentañ gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
« [...], ha brema e chomoc'h ganen da ober al louzeier a ran gant ar geot mor a zastuman. [...].» — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 20.)

Troidigezhioù