yael

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an adverb ya, hag al lostger -el

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	yael
Derez-uheloc'h	yaeloc'h
Derez-uhelañ	yaelañ
Derez-estlammiñ	yaelat

yael /ˈjɑːɛl/

1. A gadarn, a asant.
   • <skouer>
2. A denn d'ar buhezadur fetis.
   • En un doare yael, Doue a zeu da vezañ er bed e kement ha ma kresk e voud a-hed an amzer. (Fañch Kerrain, Keal Doue War-Lec'h Auschwitz, Mouladurioù Hor Yezh, 2013, p.27.)

Gerioù heñvelster

• yaek

Gerioù enepster

• nac'hel

Troidigezhioù

• galleg : positif ^(fr)