uloc'h
Brezhoneg
|
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
uloc'h /ˈylox/ strollder (unanderenn : uloc'henn)
- Elfennoù munut-kenañ (douar, lien, maen, hag all) zo en arlug en aer hag en em laka war an arrebeuri pe a chom a-skign war al leur
- Dirazo « Esnes » a zispak he dismantrou a-liou gant an uloc'h hag ar c'heuneud losket. — (Abeozen, Dremm an Ankou, Skridoù Breizh, 1942, p. 27.)
- Turiet o doa ar gloer, gant ar pig hag ar rañ, en douar gell ha meinek, e-kreiz un uloc'h tanav e-giz moged. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 26.)
- Tennañ a ran ur c'hleenex eus ma sac'h bihan du, ha frotañ a ran an uloc'h a zo war ar blakenn-se, abalamour d'an aotrou Dilaser. — (Yann Gerven, Brestiz o vreskenn, Al Liamm, 1986, p. 8.)
- Bouloùigoù blev ha poultrenn a grou en tiez, dindan an arrebeuri peurvuiañ
- Sell an hulah a zo amañ dindan ar gwele. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 219.)