troideller

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « troidell- », pennrann ar verb « troidellañ », hag al lostger « -er ».

Anv-kadarn

troideller /troiˈdɛlːɛr/ gourel (liester troidellerien)

1. Den n'eo ket eeun.
   • Hop ! paotr ! buan, ur werenn evit an aotrou ; hast afo 'ta troideller. — (Klaoda ar Prad, An teir c'had ; Ar mevel laer, Ti-moulerezh Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1908, p. 7.)
   • Izidor n'eo ket eun den fall, nann ; met troideller eo eun tammig hag, evit lavaret ar wirionez penn-da-benn, eur banne gwin ha zoken eur banne hini-krenv a ya gantan gwelloc'h eget laez-ribod. — (Tad Medar, Diwar c'hoarzin..., Ar Vuhez Kristen, Rosko, 1945, p. 61.)

Troidigezhioù

• galleg : maniganceur ^(fr)