tougje

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus dougje gant ur c'hemmadur dre galetaat

Furm verb

Kemmadur Furm
hep dougje
dre vlotaat zougje
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat tougje
amreizh tougje

tougje /ˈtukʃe/

  1. Furm kemmet ar verb dougen e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.