dougje

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar doug-, pennrann ar verb dougen, hag an dibenn-ger -je.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep dougje
dre vlotaat zougje
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat tougje
amreizh tougje

dougje /ˈdukʃe/

  1. Furm ar verb dougen e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.