tostaent

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar tosta-, pennrann ar verb tostaat, hag an dibenn-ger -ent

Furm verb

tostaent /tosˈtaːẽɲ(t)/

  1. Furm ar verb tostaat e trede gour lies an amdremened, en doare-disklêriañ
Neuze, dre ma tostaent, an dud a gerzhas goustadikoc'h-goustadikañ. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 115.)
Evel ma tostaent d'ar c'hamp, e weljont ur floc'h o teredek en arbenn dezho. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 44.)

Troidigezhioù