tigorer
Brezhoneg
Etimologiezh
- Eus digorer gant ur c'hemmadur dre galetaat (d > t)
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | digorer |
| dre vlotaat | zigorer |
| dre c'hwezhañ | digemm |
| dre galetaat | tigorer |
| amreizh | tigorer |
tigorer /tiˈɡoːrɛr/
- War-lerc'h ar rannig-verb e :
- Antronoz, mintin mat, e tigorer ar c'hlud, ha setu an daouzek gwilhou da nijal er-maez. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 184.)