tadoù

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn tad hag an dibenn-ger -où.

Furm anv-kadarn

gourel benel
unander tad mamm
liester tadoù mammoù

tadoù /ˈtɑː.du/

  1. Furm lies an anv-kadarn tad.
    • Dispont kreiz ar brezel, hon tadou ken mad,
      A skuillaz eviti o gwad.
      — (Taldir, Bro Goz ma Zadou, in Dihunamb!, 15vet niverenn, miz Gwengolo 1906, p. 248-249.)
    • E meur a diad, an tadoù a gavfe c'hoazh, en e lec'h, ar gwele-kloz e-lec'h ma oant ganet. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 9.)
    • Tadoù, na varnit mui mennozhioù ho merc'hed diouzh ar pezh o gwelit oc'h ober. — (William Shakespeare, Otello, troet gant Marsel Klerg, Embannadurioù Al Lanv, 2007, p. 19.)

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù