strizhañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan strizh hag al lostger -añ.

Verb

strizhañ /ˈstriːzã/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Kaout darempredoù rev.
    • Rak biskoazh n'eo bet dalc'het ganit war da zaoulin ur vuiañ-karet, ha te ouzh he cherisañ, ouzh he strizhañ, o teuziñ hag o veuziñ, hag o vezviñ, e plijadurezh ar pokoù, e barn da ene, betek koll da skiant, diwar re levenez. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 61.)

Troidigezhioù