strive

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar striv-, pennrann ar verb strivañ, hag an dibenn-ger -e.

Verb

strive /ˈstriːve/

  1. Furm ar verb strivañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
    • E-keit ma strive da glask penn pe lost d'ur gudenn ken luziet, netra ne raen-me nemet « diskuizhañ » e ti Soaz Sapeur, [...]. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 130.)

Troidigezhioù


Saozneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

Amzer Furm
Anv-verb to strive
Amzer-vremañ,
3e gour unan.
strives
Amzer-dremenet strizh strove
Anv-gwan-verb tremenet striven
Anv-gwan-verb bremañ striving
gwelet displegadur ar verboù saoznek

strive

  1. strivañ