strive

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar striv-, pennrann ar verb strivañ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

strive /ˈstriːve/

1. Furm ar verb strivañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
   • E-keit ma strive da glask penn pe lost d'ur gudenn ken luziet, netra ne raen-me nemet « diskuizhañ » e ti Soaz Sapeur, [...]. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 130.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) luttait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) s'efforçait ^(fr) (de)