storlokañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn storlok hag al lostger -añ.

Verb

storlokañ /stɔrˈlɔkːã/ verb gwan (displegadur)

1. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ) .
   • Ar gwent, a c'hwezhe a-fourradoù abaoe an endervezh, a yude bremañ hag a skiltre a-us d'an toennoù, o storlokañ ur stalaf, [...]. — (Roparz Hemon, War ribl an hent (pemzek kontadenn), Al Liamm, 1971, p. 31.)
2. Mont stroñs-distroñs.

Stummoù all

• storlokat

Deveradoù

• storloket

Troidigezhioù

(1)

• galleg : cogner ^(fr)

(2)

• galleg : brinqueballer ^(fr)