stokañ
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar an anv-kadarn stok hag al lostger -añ.
Verb
stokañ /ˈstokːã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : stoket) (displegadur).
- Stekiñ
- stekiñ en un dra:
- N'he-deus ken med stoka he zroad en eun dosenn vein hag emañ en he gourvez dioustu ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 494.)
- stekiñ ouzh un dra:
- An den-mañ a azezas, mes ne reas nemet stokañ ouzh e vuzelloù ar pezh a oa degaset dezhañ. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 50.)