sparlañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn sparl hag]al lostger -añ.

Verb

sparlañ /ˈsparlã/ verb kreñv dieeun ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : sparlet) (displegadur)

1. Prennañ gant ur sparl.
   • War am eus klevet e oa en em dennet un nebeud gwazed dispont en iliz ha pignet en tour, gant bep a fuzuilh, goude bezañ morailhet ha sparlet an dorioù. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 246.)
2. Lakaat ur sparl ouzh gouzoug un den.

Deveradoù

• sparlenn
• sparlus

Troioù-lavar

• sparlañ an nor ouzh unan bennak : mirout ouzh unan bennak a vont en ul lec'h bennak

Troidigezhioù

• galleg : barrer ^(fr) , barricader ^(fr)
• galleg : enrayer ^(fr)