soublet

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « soubl- », pennrann ar verb « soublañ » hag al lostger « -et ».

Anv-gwan

soublet /ˈsublet/

  1. Gant an daoulagad o sellet ouzh an traoñ.
    • Pegement a respet ha pebezh referañs
      A rentfont-i dezhañ soublet en e brezañs.
      [1]
    • En ur riolenn sklaer, un oanig penn-deñved
      A oa soublet e benn e’it torriñ e sec'hed.
      [2]

Troidigezhioù

Furm verb

soublet /ˈsublet/

  1. Anv-gwan-verb « soublañ ».
    • Ha me, pilpous, 'm eus soublet an daoulagad, oc’h ober van da vezañ sentus.[3]

Daveoù

Roll an daveoù :

  • [1] : Heuriou Bris, Quimper, Perier, 1768, pp. 214-217, meneget gant H. Pérennès, Guinnanée et Noëls populaires bretons, in Annales de Bretagne, 1928, levrenn 38, niverenn 38-1, p. 69. (Lec'hienn Persée)
  • [2] : Étienne Le Strat (Stevan Kerhored), Gwerzennoù Breizh-Izel, An Henbont, 1931.
  • [3] : Annaig Renault, Dremm ar vamm, Keit Vimp Bev, 2006.