skrign

Brezhoneg

Anv-kadarn

skrign /ˈskrĩɲː/

1. c'hoarzh drouk pe disprizus
   • Ar hoz skrignerez-se na ra ken med skrignal ; honnez a zo eur skrign ganti ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 478.)
   • C'hoarzh, ha skrign, ha garm, ha youc'h, ne baouezent ket gant o safar ha ken skiltr e oa o mouezh ma vouboue va divskouarn e-keit ma huchent warnomp a-heligentañ. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 91.)

Deveradoù

• skrignal
• skrignadeg
• skrignadenn
• skrignal
• skrigner
• skrignerez

Troidigezhioù

• saozneg : sneer ^(en)

Furm verb

skrign /ˈskrĩɲː/

1. Furm ar verb skrignal e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
   • Bleizi, ha moc’h gwez, kreiz ma hent,
     Tre ma'z-ann biou, a skrign ho dent, — (Théodore Hersart Kervarker, Distro Marzin e-barzh Barzaz Breiz, 1867, p. 74.)
2. Furm ar verb skrignal en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.