selaouit
Neuz
Brezhoneg
Furm verb
selaouit /seˈlɔwːit/
- Furm ar verb selaou/selaouat en eil gour lies an doare-gourc'hemenn.
- Selaouit ’ta ac'hanon; c’hwi ne selaouit nemet mouezh ho kalon. […]. — — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 83.)
- Selaouit hag e klevot penaos e c'hoarvezas an dra. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 112.)
- Furm ar verb selaou/selaouat en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
- « [...]. Bugaligou a zo bet laeret diwarnañ, lazet, dibluet, rostet ha debret gant an torfedour a welit hag a selaouit. [...] ! — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn I, Gwalarn niv. 89, Ebrel 1936, p. 42.)
- Selaouit ’ta ac'hanon; c’hwi ne selaouit nemet mouezh ho kalon. […]. — — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 83.)