seblante

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar seblant-, pennrann ar verb seblantout, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

seblante /se.ˈblãn.te/

1. Furm ar verb seblantout e trede gour unan an amdremened en doare-disklêriañ.
   • [...], hag ar vuoc'h a selle outi gant he daoulagad bras hag a seblante klevet kement a lâre, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 170.)
   • Tonket d'an ifern, war a seblante, en devo hiraezh d'ar baradoz... — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 16.)

Gerioù heñvelster

• hañvale

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) paraissait ^(fr) , semblait ^(fr)