sanke

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar sank-, pennrann ar verb sankañ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

sanke /ˈsãŋke/

  1. Furm ar verb sankañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
    • Ne oa takenn avel ebet ha traezh an hent ma sanke o zreid ennañ a save, poultrennek, dindan o c'hammedoù. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 408.)
    • Ur pezhiad hini hir, ront ha lufrus. Doare he doa da vezañ skañv rak ne sanke ket kalz en dour. — (Goulc'han Kervella, Lara, Al Liamm, 1989, p. 203.)

Troidigezhioù