rannor

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar rann-, pennrann ar verb rannañ, hag an dibenn-ger -or

Furm verb

rannor /ˈrãnːor/

  1. Furm dic'hour ar verb rannañ en amzer-da-zont an doare-disklêriañ
    • <skouer.>

Troidigezhioù