ranne

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar rann-, pennrann ar verb rannañ, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

ranne /ˈrã.nːe/

1. Furm ar verb rannañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
   • Ha dirazi, he blev ouzh ar speurenn a ranne ar gambr e daou, ur vaouez, azezet war ur gador izel, o paseadenniñ loeroù. — (Roparz Hemon, War ribl an hent (pemzek kontadenn), Al Liamm, 1971, p. 14.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) divisait ^(fr)  ; partageait ^(fr)  ; séparait ^(fr)