pleustret

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar pleustr-, pennrann ar verb pleustriñ, hag an dibenn-ger -et

Furm verb

pleustret /ˈpløstret/

  1. Anv-gwan-verb ar verb pleustriñ
    • An hini a anaveze un harz bennak ouzh un dimeziñ hep hen diskuilh a vije eskumunuget hag e di a vije pleustret gant ar speredoù ifernel. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 70.)

Troidigezhioù