pignjont

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar pign-, pennrann ar verb pignat, hag an dibenn-ger -jont

Furm verb

pignjont /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb pignat e trede gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
Eno e pignjont el lestr a c'hortoze anezo, [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 14.)

Troidigezhioù