pak

Brezhoneg

Anv-kadarn

pak /ˈpakː/ gourel (liester : pakoù)

1. Traoù lakaet en ur pakad.
   • — « [...] ; rak se 'ta gra bremañ da bak, kentañ ma c'helli ; [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 64.)
2. Pakad dilhad ur bugel bihan, unan nevezc'hanet peurvuiañ.
   • O ! pak an hini bihan a zo prest. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 391.)
3. ober e bak
   • « [...] en em gaout abred a-walc'h a raimp, gant ma vezo graet da bak ganit warc'hoazh da c'houloù-deiz. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 110.)

Gerioù heñvelster

• pakoù
• lienoù

Deveradoù

• pakañ
• pakad
• pakadenn
• pakadennañ

• pakaj
• pakata
• pakataer
• paker

• pakoù
• pakva
• dispakañ

Gerioù kevrennek

• pak-dispak

Troidigezhioù

• galleg : paquet ^(fr)
• kembraeg : pecyn ^(cy)

• saozneg : packet ^(en)

Furm verb

Eus ar verb pakañ

1. • Pak da houzoug ervad pa'z i er-mêz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 391.)