mont da hesk

Brezhoneg

Diwar ar verb mont, an araogenn da hag an anv-kadarn hesk.

mont da hesk /Distagadur ?/

Disec'hañ (diwar-benn an eien, an dourredennoù)
- Eun dervez leun a zo m'eo aet ar puñs-glao da hesk. — (Abeozen, Dremm an Ankou, Skridoù Breizh, 1942, p. 89.)
- Erruout a rejomp war vord ur stêr vihan aet da hesk pe dost, [...]. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 14.)
Na reiñ laezh ken (diwar-benn al loened laezh, ar mammoù)
- <skouer.>
(dre skeudenn-lavar) Mont da get
- « [...] ! Izold, n'eus netra er bed ken plijus hag ur stivell herrus ha sklaer he dour o redek dre ar pradoù ; d'an deiz ma 'z a da hesk, avat, ne chom mui nemet fankigell ha poultr ; evel-se gant ar garantez aet da get. » — (Langleiz, Tristan hag Izold, Al Liamm, 1958, eil emb. 1972, p. 188.)

Madou ar c’horf a ya war gresk,

Madou ar spered a ya da hesk.