moñs

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-gwan

moñs /ˈmɔ̃sː/

  1. Mogn.
    • Moñs int, kollet ganto ur biz pe un dorn a-bezh. — (Loeiz ar C'hlerg, Ma beaj Jeruzalem, 1903, p. 187.)
  2. Mezv.
    • Moñs-dall.

Troidigezhioù

mogn (1)

Adverb

moñs /ˈmɔ̃sː/

  1. Tre.
    • Klañv-moñs : klañv-bras
    • Bugale Breizh zo kousket moñs.
      Ga' piv an diaoul int bet sanket ba’r foñs ?
      — (Nolwenn Korbell, Red (DVD), 2007.)
    • Mezv-moñs.

{{}}

Troidigezhioù

Anv-kadarn

moñs /ˈmɔ̃sː/ gourel (liester : moñsoù)

  1. Mell, pezh, pikol.
    • Ur moñs den : ur pezh den.
    • Moñsoù tud : pikoloù tud.

Deveradoù

Troidigezhioù