marvan

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar marv-, pennrann ar verb mervel, hag an dibenn-ger -an

Furm verb

marvan /ˈmarvãn/

1. Furm ar verb mervel e kentañ gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :

An Ap. — [...]. Gwell eo ganen mervel gant e louzeier eget beza pareet gant re eun all, rag ma varvan, [...]. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 15.)

Troidigezhioù

• galleg : (je) meurs ^(fr)