marc'hadour
 Gwelet ivez : Marc'hadour
|
Brezhoneg
Etimologiezh
- Meneget er C'hatolikon (marchadour).
- Deveret eus marc'had, gant al lostger -our.
- Da geñveriañ gant ar gerioù marchadnwr en kembraeg, marghajor en kerneveureg.
- Anavezet evel anv-tiegezh : (Le) Marc'hadour.
Anv-kadarn
| Unander | Liester | |
|---|---|---|
| Gourel | marc'hadour /mar.ˈxɑː.dur/ |
marc'hadourien /mar.xa.ˈdu.rjɛn/ |
| Benel | marc'hadourez /mar.xa.ˈduː.res/ |
marc'hadourezed /mar.xa.du.ˈreː.zet/ |
marc'hadour /marˈxɑːdur/ gourel (liester marc'hadourien, marc'hadourion)
- Den zo e vicher prenañ traoù hag o gwerzhañ en-dro gant gounid.
- [...] ur marc'hadour blev, ur marc'hadour krec'hin gozed [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 130.)
- Ar marc'hadour sivi a oa war ar blasenn. — (Kroaz Breiz, niv. 17, p. p. 3.)
- Unan eus pinvidikañ marc'hadourion ar vro. — (Ali Baba, troet gant Jakez Konan, p. 4.)
- Truilhennig a oa mab d’ur marc'hadour kezeg. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 158.)