mar karje

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar mar ha karje (eus ar verb karout).

mar karje

1. • Ar plac'h yaouank-mañ a serras he levr hag, hep gouzout piv a oa eno, a lavaras da vab ar roue ez aje, mar karje, da ziskouez dezhañ an hent. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 11.)
   • Mar karje bezañ chomet hep lavarout grik da zen e vije bet pinvidik atao ... — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 166.)

• mar karfe