Mont d’an endalc’had

manimp

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar man-, pennrann ar verb menel, hag an dibenn-ger -imp

Furm verb

manimp /ˈmãːnĩm(p)/

  1. Furm ar verb menel en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
[...] : « Arsa, emezon, daoust hag e vanimp evelhen da dermal ken na sono trompilh ar varn diwezhañ ? » — (Jarl Priel, An Teirgwern Pembroke, Al Liamm, 1959, p. 17.)

Stummoù rannyezhel

Troidigezhioù