madoberour

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « mad », « ober » hag al lostger « -our ».

Anv-kadarn

Unander Liester
Gourel madoberour
/ma.do.ˈbeː.rur/
madoberourien
/ma.do.be.ˈru.rjɛn/
Benel madoberourez
/ma.do.be.ˈruː.res/
madoberourezed
/ma.do.be.ru.ˈreː.zet/

madoberour /ma.do.ˈbeː.rur/ gourel

  1. Den a ra vad d'ar re all.
  2. Den a skoazell unan bennak, un aozadur bennak, h.a. dre brofañ arc'hant da skouer.
    • A drugarez Doue, hini eus madoberourien Laouig ne gile. — (Lan ar Bunel, Laouig ar Penker, eun danvez beleg, Brest, 1929, p. 62.)

Troidigezhioù