ma fried

Savet gant ma ha pried (ha kemmadur dre c'hwezhadenniñ/kemmadur dre c'hwezhañ e deroù ar ger).

ma fried

1. Doare an den a gomz da ober anv eus e bried; va fried e brezhoneg Leon.
   • Grit m’ gourc’hemennoù d’am 'fried.— (Fañch an Uhel, Gwerziou Breiz-Izel 2, An Oriant, 1874, p. 180.)
   • — [...] ; ha me ac'h aio gant ma fried da Vourdel, hag evel na glaskan ket an enorioù, ne youlan nemet bezañ Duk a Vourdel, ha bevañ eno hep trouz. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 30.)
   • Digorit ar prenestroù, mamm-gaer, ma welin ma fried kaezh. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 107.)
   • Diwallit, va fried, eme ar wreg yaouank, na ve gaou a lavarfac'h ! — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 35.)