loc'has

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar loc'h-, pennrann ar verb loc'hañ, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

loc'has /ˈloːɣas/

1. Furm ar verb loc'hañ e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
   • Pa loc'has hor skouadrenn eus Toulon, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 97.)
   • Tekla a voe an hini diwezhañ o pignat er c'harr a loc'has e-kreiz hopadennoù ar grennarded. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 412.)
   • Pa voe du a-walc'h an noz evit gronnañ pep tra evel en ur sac'h, e loc'has al lu, didrouzik. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 100.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) partit ^(fr) , s'en alla ^(fr)