lec'hid

Brezhoneg

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

lec'hid /ˈleːɣit/ hollek gourel

Danvez douar ha gouzelenn kavet e strad ul lenn pe e foñs naoz ur stêr.
- [...] ; dont a cʼhell eus a-zindan e bont, tennañ a cʼhell e zivesker morzet eus a-greiz al lecʼhid ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 101.)
- Ne oa ket c'hoazh peursanket hon eor e lec'hid al lenn, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 130.)
- Da gentañ-penn abalamour ma voe aloubet aber al Laeta gant al lec'hid. — (Herve Gouedard, pennad Porzh Kemperle, un damsell istorel, Ya!, niv. 962, 2023, p. 5.)
Lec'h ma kresk glazid e dour mor, melez
- [...] ; gwell e veze ganin menel da brederiañ en ur sellout ouzh ur varc'harid-gouzoug-hir o pakañ kranked munut el lec'hid, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 116.)
- An dichal a oa deut da vat hag an aber a oa dizoloet betek al lec'hid. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 412.)
- El lec'hid e vez kavet bernioù chevr. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 313.)
- Ha chao en aod, tud o rouzañ, o c'hoariellat, o pavata en dour, o klask kregin el lec'hid, gweltrez dindan ar c'herreg : [...]. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 8.)
- An ti-kêr n'eo ket perc'henn war an traezh-bev na war al lec'hid. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 19.)