Mont d’an endalc’had

lapineta

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Verb) Savet diwar « lapined » hag « -a » gant ur c'hemmadur dre galetaat.
(Furm verb) Savet diwar « lapineta- », pennrann ar verb « lapineta », hep dibenn-ger.

Verb

lapineta /lapiˈnɛtːa/ (displegadur)

  1. Chaseal lapined.
    • [...] n'en devoa ket brasoc'h plijadur eget mont da c'hadona ha da lapineta. — (G. M., Daou denner frank, Feiz ha Breiz, 26 Here 1872, p. 310a.)
    • [...], gant ann dra-ze tout, eleac'h mont da labourat, e iea betec re alies da redec ar c'hoajou, da lapineta. — (X., Markis Pontcalec, Feiz ha Breiz, 12 Meurzh 1881, p. 88a.)
    • [...], dre an nozioù loar-gann, ez ae da lapineta en dro da devinier ha da goadoù Keremma. — (Fanch Elies, Skraper, Al Liamm niv. 83, Du - Kerzu 1960, p. 359.)

Deveradoù

Troidigezhioù

Furm verb

lapineta /lapiˈnɛtːa/

  1. Furm ar verb lapineta e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb lapineta en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.